Monumentenzorg en restaureren

Afgelopen vrijdag hebben we het bezoek gehad van de Monumentenmevrouw. Het bezoek ging goed, we konden vol enthousiasme over onze plannen vertellen. Mevrouw heeft aan ons de procedure uitgelegd en dit weekend zijn we gestart met de voorbereidingen voor de heuse monumentvergunning en bouwvergunning. Voor 1 oktober willen we alles inleveren omdat na die datum een nieuwe manier van vergunning aanvragen start. En wie kan ons vertellen hoe snel (of langzaam) die procedure gaat? Plantoelichting, werkbeschrijving, plattegronden en fotomateriaal zijn in het afgelopen weekend verwerkt tot een heuse aanvraag Monumentenvergunning. Morgen zetten we de puntjes op de i en leveren we het hele document in vijfvoud (!) in. De Monumentenmevrouw gaat eerst op vakantie, zodra zij terug is laat zij ons weten welke stukken verbeterd of aangevuld moeten worden. Spannend! Het leuke is dat we ons plan voor de welstandscommissie mogen verdedigen; daar heb ik echt zin in.
De Monumentenmevrouw gaf ons een tip; Een lezing over Kleurgebruik in het interieur in de 19e eeuw. Daar ga ik naar toe!

Zaterdag hebben we met ons huis geld verdient. Al het oude lood, ijzer en koper wat te voorschijn kwam tijdens het strippen van het huis, hebben we naar een ijzerhandel gebracht. Eén kilo lood is een 1.- waard en de handelswaarde voor oud ijzer is per kilo €0.15. De moeite waard om te brengen. Met €179.- gingen we weer naar huis! Bedenk bij dit bedrag dat we het eerst naar het grofvuil wilden brengen....

Vandaag is David gestart met het restaureren van de plafonds. Met een special aangeschafte Peel Away, zijn de eerste lagen verf verwijderd van ornamenten. Ter illustratie deze twee foto's.

Voor : Alle vruchten zijn helemaal dicht gekalkt, het reliëf is weg.

Na : Wat een relief zit er in de vruchten!

 Als wij lekker aan het werk zijn in ons nieuwe huis of op school hebben we een hele lieve oppas. Oma Joy! Cecilia vindt het erg gezellig en dat kun je goed zien op de foto! Wat een plezier hebben ze samen!





Het is nog een beetje vroeg voor Sinterklaas maar we komen zo aardig in de stemming...

Dit springt heel goed!

Bezoek

Sinds ik voor het laatst geschreven heb, zijn er weer aardig wat nieuwe huisontwikkelingen.

Nadat iemand van de Milieudienst afgelopen vrijdag aan de deur was geweest, belde gisteren de buurvrouw ons op. Er was een mevrouw bij haar aan de deur geweest van Monumentenzorg die ontzettend verbolgen was. Er zou een grootscheepse verbouwing aan de gang zijn en zij wilde weten wat de buren daarvan wisten. Ze vroeg of zij vanuit hun tuin bij ons aan de achterzijde naar binnen mocht gluren!!!! :O !!!! Hoe onbeleefd van een officiële instantie. Gelukkig stonden de buren dit niet toe en belde ze ons gelijk na het bezoek  op. Wij natuurlijk in de stress! Wat staat ons te wachten?

Direct heb ik de mevrouw gebeld. Gelukkig ging het gesprek heel goed en werd ze steeds rustiger (en ik ook!). Helemaal toen ik vertelde dat we tekeningen (huidige en gewenste situatie) door een architect hebben laten maken en informatie hadden ingewonnen bij BAAC. Verder heb ik verteld wat er al uit was (zachtboard plafond en twee inbouwkasten en een tussenmuur bij de wc) en dat het hele pand gestript was. Ze was gerustgesteld toen ze begreep dat wij de intentie hebben om het karakter te behouden van het pand. Ze komt volgende week vrijdag kijken en dan gaan we haar natuurlijk volledig in de watten leggen zodat we een zo goed mogelijke samenwerking krijgen.

Miss Hoolie

Miss Hoolie maakt al een tijdje deel uit van ons gezinnetje. Wat een aanwinst! Cecilia is ontzettend lief voor haar, geeft 's ochtends soms haar eten en ze vermaakt Miss Hoolie door veel te spelen met touwtjes. Soms wurgt ze Miss Hoolie maar dat is dan uit pure zorgzaamheid, zullen we maar zeggen....
Natuurlijk gaat Cecilia graag op de foto met haar vriendinnetje Miss Hoolie. Kijk naar het resultaat!

Slaap lekker!

In spijkers met koppen staan

Afgelopen week heeft David elk vrij moment besteed aan het slopen in ons huis. Het voorgespannen behang (zooo 1900...) is van de muren af, de badkamer is gestript, het Bruynzeel keukenblok is eruit en de zware ijzeren afvoer van het toilet heeft hij er met grof geweld uitgehaald.  David had alles gesorteerd en dus was het afgelopen zaterdag weer eens tijd voor een aanhanger van DU-DO. Vier keer zijn we heen en weer gereden naar de stort. Twee keer een aanhanger vol met hout, een keer een kar met behang op jute en de laatste kar met platen gips, een toiletpot en wasbak. De laatste kar was in een recordtijd van een halfuur vol geladen en geleegd op de stortplaats. Lees; 10 minuten terugrijden naar huis, in 10 minuten de kar vol gooien met gipsplaten en binnen 10 minuten waren we weer terug op de stortplaats. Gelukkig net op tijd voor dat de stortplaats dicht ging.
Het huis is nu weer opgeruimd, het ziet er weer strak uit! Ik heb zin om er te gaan wonen!

Tijdens het vol laden van houtkar nummer twee, sprong David iets te enthousiast op een plank om die te breken. Ondanks dat David minder fashionable klust dan ik, zijn zijn klusschoenen toch van iets mindere kwaliteit. Gevolg; een spijker in zijn voet. Natuurlijk ging het volgens David heel goed met zijn voet en moest ik mij geen zorgen maken. Maar gelukkig is hij nu toch even naar de huisartsenpost om de boel te laten checken.

Wat een 'Zonnige zomer'!

En waar was Cecilia tijdens de klusdag? Bij tante Suus. Toen ik haar 's ochtends bij Suzanne bracht, zei ze direct; Mama, je moet nu weggaan!!! Nou, dat is duidelijke taal.
Wat heeft ze het weer naar haar zin gehad! Lekker in bad, buiten lopen en spelen. Gelukkig kwam oom Ruud ook weer snel thuis en dat vond Cecilia heel gezellig. Lekker met zijn drietjes patat met appelmoes eten. 's Avonds mochten David en ik van een heerlijke Italiaanse aftherparty genieten. Volgend jaar met zijn vijven kamperen in Italië?

Conclusie van de dag; we hebben hard gewerkt en spijkers met koppen geslagen.