Het leven op ons hof is fijn!

Het leven op de  het hof waar wij wonen is fijn. We genieten van het wonen met elkaar. Dat wonen met elkaar is iets wat we gemist hebben. Nee, natuurlijk leefden we niet gescheiden van tafel en bed (gelukkig!) maar toch.... het scheelde niet veel.

Cecilia ging voor het eerst naar school. Ze vindt het geweldig. Was zo moe dat ze in de tweede week ziek werd en alleen maar sliep.
Ook wij werden moe van zes keer het ritje school/huis te fietsen. Niets voor ons, zo een vroeg en regelmatig leven. Maar we wennen er vast aan.

15 augustus!

Iets minder leuk is het werk van Schilder. Schilder schilderde enthousiast mee op een bijzondere wijze. Het profiel maakte hij zo graag zichtbaar dat hij en passant ook een profiel kerfde in het pasgeplaatste 'zo dun mogelijke' monumentenglas. Toen ik de ramen schoonmaakte, zag ik tot mijn en onze schrik de schade. Pitten en uithalen van soms 15 cm lang. Dan ben je even NIET blij.
We zijn dus opzoek naar een schilder die de klus goed gaat afmaken. Weet iemand er een?



En toen kwam ik op de voorkant van een magazine deze topic tegen. Ik las het artikel terwijl David onder aanmoedigingen van Cecilia het blauwe prinsessenbehang er op plakte. 

Samen op de trap

 Een zaterdag in Augustus werd het verlate Midzomerfeest op het hof gehouden. Een jaarlijkse traditie die de bewoners organiseren sinds het 100 jarig bestaan van de straat. Dit jaar (voor ons de eerste keer) was het thema Mediterraan. Gelukkig hielp het weer mee en genoten we in het park aan lange tafels van de heerlijke gerechten. Op deze manier leer je buren goed kennen tijdens een partijtje Trefbal, Maskers maken en het voorbereiden van het eten! Heerlijk om hier te wonen!

Venetiaans masker, uiteraard blauw...

 Ook Miss Hoolie heeft het fijn. Ze geniet van het uitzicht op de tweede verdieping. Last van hoogtevrees heeft ze niet. Wij soms plaatsvervangend wel.

Zonsondergang vanuit onze studentenwoonkamer